اولین روز مادرِ یک مادر
زندگی را بخش می کنم زنـ ... دِ ... گی
دو حرف اول بهار و شروع زندگی ست : زن
روز زن ؛ روز اولین بخش سه گانه زندگی بر مادران؛ زنان و دختران (شیرزنان آینده ایران) مبارکباد
روزهایی که گذشت همه و همه چیز به اشکال مختلف روز زن و روز مادر را یادآوری میکردند و من با خودم به جشنِ منحصر به فرد و مراسم سورپریز کنانی که همسرم در اولین سال ِ مادر شدنم برایم تدارک خواهد دید می اندیشیدم، و نگران بودم از اینکه اگر خدای نکرده نتیجه ی تلاشهایش به شکلی کمتر از تصورات ذهنی ام محقق شوند ممکنست گله گذاری من او و خودم را از مسیر رضایت و شادکامی خارج کرده و محفلمان را بر هم خواهد زد، این بود که با خود گفتم به همان راهکار صحیح روانشناسانه "که میگوید با انتظار نداشتن از دیگران رضایتمندی خود را بالا ببرید " متوسل شوم تا از زیباییهای روز مادرِ امسال بیشترین استفاده را ببریم.
در میان همین افکار بود که به ذهنم رسید که بهترین نمود و نشا نه ی مادر شدن یک زن میتواند بزرگ منشی و روحیه ی از خود گذشتگی او باشد پس امسال من بیش از اینکه درگیر چند و چون تجلیل همسرم از خودم باشم، به جای اینکه به رفتار و برخورد بقیه توجه کنم، باید به این بیندیشم که
چطور از انتظارات کوچک و حقیرانه ای که تا حالا خیلی اوقات درگیرشان بودم بگذرم و به چگونه همسری کردن، مادری کردن و فرزندی کردن بپردازم.
اینکه چگونه همسری باشم تا بهترین باشم برای همسرم
چگونه مادری کنم تا بهترین مادر باشم برای فرزندم
و چگونه فرزندی باشم تا بهترین....، نه، بهترین که نمیتوان بود برای بهترین ِ عالم، چگونه گوشه ای از محبتهایش را جبران نمایم
*فرشته ی زندگی من، مادرم دوستت دارم
*فرشته ی کوچکِ من، پسرم، امروز روز مادر است و تو 37 هفته شدی، عزیزکم، مادر شدنم را بالاترین و گرانبها ترین هدیه ی خداوندی میدانم و تو را وسیله ای برای رسیدن به این نعمت و بهره مند شدن از لذات وصف ناشدنیش.