می کشد هر جا که خاطر خواه اوست...

چند وقتی میشه که پسرکمون هروقت بخواد کاری براش بکنیم  یا چیزی بهش بدیم به جای تلاش برای حرف زدن و یا حداقل ایما و اشاره دست و یا لباس من و باباش و یا هرکسی که موجود باشه رو میگیره(چنان هم سفت میکشه به سمت مقصد که نگو؟!) و کشان کشان میبره سمت مکان و یا شیء مورد نظرش

اوایل از این کارش ذوق میکردیم و حسابی تحویلش میگرفتیم اما از اونجا که تازگیها وقت و بی وقت میاد سراغمون و میگیرتمون و میکشتمون سمت هدفش دیگه از دست این کارش  کلافه شدیم

حالا ما موندیم از این به بعد  به این رفتارش چطوری پاسخ بدیم؟  از طرفی میترسیم اگه بی برو برگرد بخواهیم هربار دنبالش بریم به امر لوس شدن و همچنین وابسته شدنش برای کارهاش دامن بزنیم و از طرفی هم واهمه ی لجباز شدنش در اثر بی توجهی به این اصرارش رو داریم

آخه اگه باهاش نریم میزنه زیر گزیه.. باباش که میگه  لوس شده، اما بابام معتقده باید به حرفش گوش بدیم تا لجباز نشه، تازگیها ناراحت که میشه سیماش قاطی میکنه و از پشت، سرشو خم میکنه به عقب و دیگه کاری نداره پشتش سیخ هست، میخ هست یا هر چیز خطرناک دیگه؟!  قبلا هم مدتی این کارو میکرد اما خب اون موقع هنوز نادون بود، آخه الان دیگه چرا؟!