روزهای شیرین مادر بودن

 31شهریور91

این روزها که باگذشتن 21 روز از تولد پسرم حال جسمی و روحی بهتری پیدا کرده ام به این می اندیشم

که این روزهای  شیرین چه با سرعت یکی پس از دیگری رخت بر میبندند ومن را در انبوهی از خاطرات ایام

نوزادی پسرکم جا میگذارند.

در این مدت من و همسرم  سعی کردیم لحظات طلایی بااو بودن و خنده ها و کارها(نگاههای پرمعنایش)

و صداهای  شیرینش را از نگاه دوربین به ثبت برسانیم ولی نکته جالب اینست که هردویمان به اتفاق

معتقدیم هیچ دوربین عکسبرداری ویا فیلمبرداری قادر به ثبت حقیقت لذتی که ما از وجودش میبریم

نیستندو واقعیت عشقمان به این فرشته آسمانی  فقط درعمق قلبمان است که میتواند جاوید بماند

عشق ما به او روز به روز در حال فزونی است و من از سویی شادم و از سویی نگران،شادم چون خاصیت

عشق،  شادی بخشی است و نگرانم چون عشق در کنار نشاط ، با ترس و نگرانی همراه است و عاشق

همیشه نگران  از دست دادن است، و من باز به خود نهیب میزنم که فراموشم نشود فقط  آنکه او را به

مابخشیده است حافظش خواهد بود.