دختره یا پسر؟

تا به حال به این موضوع فکر کردین که چرا همه از جمله  مامانها از اینکه یه پسرکوچولو به هرنحوی به دختر ها شباهت پیدا کنه نه تنها ناراحت نمیشن بلکه  کلی هم ذوق میکنن؟

از امتحان کردن روسری و گل سر و پیراهن برای پسر بچشون گرفته تا بلند کردن موهاش...

در حالیکه هیچ مادری رو نمیشناسم که سعی کرده باشه دختر نازش رو با کوتاه کردن موهای سرش و احیانا کچل نمودنش و همچنین پوشوندن لباس پسرونه تو یه مجلس عروسی یا میهمانی به پسر شبیه کنه، البته بگذریم از اینکه بعضی لباسها بین دختر و پسرها مشترکه و مورادی پیش میاد که بعضی پدر و مادرها بنا بر ضرورت موهای دخترشون رو از ته میزنن.

جالبه که  این قضیه  تو بزرگسالی دقیقا برعکس میشه!

 دیدین خانمهایی رو ( شاید خودتون هم مثل من جزو اون خانمها باشین) که بیشتر اوقات لباسهایی میپوشن که مخصوص خانمها نیست، من که خودم زیاد اهل پوشیدن دامن و پیراهن نیستم البته  باید بگم متاسفانه

حالا خدا نکنه یه آقایی تیپ زنونه زده باشه، که  متاسفانه این روزها خیلی هم زیاد شده،  اون موقع است که من شخصا از دیدنشون حالت تهوع میگیرم

پی نوشت: این پست توسط یه مادر جوگیر ِ ذوق زده ی ِ بی جنبه ای  نوشته شده که تو این چند روز اخیر و احتمالا به دلیل بلند شدن موهای  وروجکش با حجم بالایی از این سوال توسط همشهریان عزیزش روبرو شده:" این کوچولو دختره یا پسر؟! " و هر بار با کلی ناباوری قبل از هرگونه جواب دادنی از اون طرف پرسیده "یعنی واقعا بهش میاد دختر باشه؟ "