بي بهانه بي دليل

ياقيوم

سلام 

 ميگويند "ماندن" دليل مي خواهد و "رفتن" بهانه،

 و حالا من...

به دنبال "بهانه"  براي رفتن و ننوشتن نيستم اما اين روزها شديدا در تکاپوي يافتن  "دليل" ي هستم براي ماندن و نوشتن،

شايدهمين روزها، روزي، آشنايي، عزيزي به بهانه ي روز يا چيزي  دليلم شود و باز هم همراهتان بمانم...دلم که مي خواهد بمانم اما عقلم؟! چه کنم که دليل مي خواهد از دلم..و  خودم؟!  چه بگويم که بي دليل ماندن را صلاح نمي دانم ديگر.

پي نوشت：هيچ اذيت و آزار مجازي علت ترديدم نبوده و نيست، اگر بخواهد خواهم ماند ان شاالله...

دوباره سلام

اولا ممنونم از همه ی شما مهربونایی که واقعا حضورگرم و موثرتون رو می شه از راه ِ دور و نزدیک و حتی بدون دیدن روی ماهتون  حس کرد،

ثانیا باید بگم که غرض از نوشتار مطالب بالایی خدای نکرده به هیچ وجه برانداز نمودن میزان ارادت دوستان و خوانندگان اینجا و یا لوس بازی و هر ترفند دیگه ای نبوده،

راستش من به نوشتن در این وبلاگ و کلا نوشتن علاقه دارم و به دلایل بسیاری که خودتون بهتر از من می دونین و بهش اشاره هم کردین اینجا نوشتن و برای پسرم نوشتن و از خاطراتش نوشتن بهترین گزینست اما بعد از یک کوچولو شکرآب شدن رابطم با همسری در روزهای اخیر سر یک موضوع بی نهایت ساده و مسخره دلم خواست با اینجا وداع کنم شاید حال هر دومون بهتر شه، حالا میگین ربطش چیه، باید بگم که به نظر ِ همسرم من زیاد روی فضای مجازی از وبلاگ نویسی گرفته تا شبکه های اجتماعی ِ مختلف وقت میذارم، و چون خودم هم این رو قبول دارم تصمیم گرفتم از اینجا دست بکشم شاید باور کنه که چیزای دیگه هنوز برام مهم تر از این دنیای مجازیه...راستش نمی خوام زیاد وارد جزییات بشم اما همین رو بگم که دنبال دلیل و سندی از سمت همسرم بودم برای ادامه دادن...نه اینکه نظرات شما برام مهم نباشه که اتفاقا خیلی مهمه اما این مدت با شما بودن من رو مطمئن کرده بود به حسن نیت شما...

خلاصه همونطور که گفتم دنبال بهانه نبودم برای رفتن که خب خدا رو شکر دلیلی رو که گفتم می خوام از سمت عزیزی به بهانه ی روز خاصی  پیدا کنم پیدا کردم و از این بابت خیلی خیلی خوشحالم...چ.ن اصلا نمی تونستم از اینجا و شما عزیزان دل بکنم.

روز ِ شروع با هم یکی شدنمان یادش بخیر...اینجا را در آستانه ی ششمین سالگرد شروع کردیم...و در آستانه ی هشتمینش آرزو می کنم بتوانم ادامه اش دهم آنگونه که مورد رضای خدا و البته در آینده، پسرکم باشد...