ترس از توپ - علاقه به توپ

امروز 29 هفته شدی عزیزکم

اگه اشتباه نکنم روانشناسان معتقدن که هر ترسی در یک اتفاق و یا یک تجربه ی  ترسناک ریشه داره، اما نمیدونم چرا قضیه ی ترسیدن پسر ِ من از توپش با این واقعیت نمیخونه؟!

حدود یک ماه پیش بود که برای اولین بار توپ بادکنکیشو براش آوردم و گذاشتم جلوش، در کمال تعجب دیدم که دستشو به سمتش دراز نمیکنه و بهش واکنشی نشون نمیده، توپو دستم گرفتم و بالا پایین انداختمش، یکدفعه زد زیر گزیه، یکی دو بار دیگه تو روزهای بعد هم امتحان کردیم، واکنشش همون بود، بادکنک هم براش گرفتیم، باز هم میترسید، خلاصه  مونده بودیم که عجب پسر شجاعی داریم ما!

یکی دو روز پیش وقتی دوباره امتحان کردم کمی بهتر شده بود عکس العملش، انقدر از طرف توپی حرف زدم و پسری رو بوسیدم تا بالاخره رابطه ی شکرآب شدشون اصلاح شد و حالا دیگه ازش نمیترسه، البته برام عجیبه که هنوز هم اگه حواسش نباشه و یکدفعه توپه به سمتش بره باز هم میترسه، نمیدونم اندازش براش عجیبه یا جنسش؟! آخه میگن بچه ها به اشیائی که جنسشون براشون جدید باشه به عنوان  یه غریبه عکس العکل نشون میدن.

دیروز هم براش پم پم یا همون توپک کاموایی درست کردم، به شدت ازشون خوشش اومد، کلی باهاشون بازی کرد، مدام تو دستاش میگیرفتشون و فشارشون میداد، مینداخت و برشون میداشت، هم سبکن هم نرم، به نظرم بد نیست شما هم امتحان کنین برا نی نی های نازتون

اینم آدرس پستش