تمرین ِ صبر ِ بچه ها
یا واحد
روزه تمرین نخوردن و ننوشیدنه،
روزه تمرین دیدن اما نخواستن، نخوردن و ننوشیدنه،
روزه فقط نخوردن و ننوشیدن نیست....
روزه تمرین ندیدن و نشنیدنه، ندیدن ِ اونچه نباید و نشنیدن ِ اونچه نشاید،
روزه تمرین صبر و استقامت در برابر خواسته های دل و تقاضاهای چشم و گوشه،
روزه تمرینی برای اطاعت محض و بی چون و چرا از پروردگاره،
......
روزه یعنی صبر پیشه کردن، یعنی تلاش برای رسیدن به تقوای الهی (ان شاالله)،
پسر عزیزم
اگر گاهی در جواب خواسته هات تعلل می کنیم،
اگر گاهی بهت سخت می گیریم و هرچیزی که میخواهی رو فورا بهت نمی دیم و به قانون محدودت می کنیم،
اگر گاهی در جواب خواسته ات می گوییم "نه"،
اگر گاهی ازت می خواهیم بدون چون و چرا بهمون بگی "چشم"،
اگر تلاش می کنیم بهت یاد بدیم که هرجایی نری و هر چیزی رو نبینی و هرصدایی رو نشنوی ...
همه و همه فقط به خاطر خودته،
به خاطر ذره ذره آشنا شدن و مانوس شدنت با واژه ای به نام"صبر"،
صفت پسندیده ای به نام "حلم" ،
فضیلت اخلاقی ای به نام "عفت چشم"
و عبادتی به نام "روزه"،
پی نوشت: اینکه باید گاهی بچه ها رو برای رسیدن به خواستشون حتی "آب" کمي منتظر گذاشت شاید در وهله ی اول کمی عجیب و غریب به نظر برسه اما خیلی خوب می تونه به بچه ها صبر کردن و به والدین تربیت دینی رو یاد بده، مثلا وقتی فرزندتون طلب آب می کنه قبل از اینکه سریع بهش آب برسونین می تونین با کمی صحبت کردن باهاش در اون مورد و طول دادن زمان آوردن آب و گفتن جملاتی مانند "تشنته عزیزم؟ چقدر اب می خواهی؟ یک لیوان؟" یا هرجمله ی دیگه ای باهاش صبوری کردن رو تمرین کنین، این صبوری می تونه در هر زمینه ای باشه، از تحمل تشنگی تا تحمل نگاه و گوش و دل ، از آقای تراشیون ( بیرون رفتن از اتاق موقع تعویض لباس1، گوش ندادن به موسیقی غنا و تسلیم شدن در برابر مخالفت والدین برای خرید وسیله مورد درخواستش2)
1- پسر ما این کار رو خیلی خوب یاد گرفته و رعایتش می کنه، البته فعلا در غالب شوخی و بازیه، و ان شاالله بعدش هم برسه به نهادینه شدن کاملش.
2- حتما می دونین که خواسته با نیاز فرق داره، برای مثال ممکنه فرزندمون خواسته ای از ما داشته باشه مثل خرید یک ماشین کنترلی، وقتی اون ماشین درحال حاضر مورد نیازش نباشه اون درخواست می شه خواسته اش، که لازم نیست حتما برآورده بشه اما اگر برای مدرسه اش به وسیله ی خاصی مثل مدادرنگی احتیاج داشته باشه اون مبشه نیازش، که مسلما باید برآورده بشه.