همه کودکان باهوشند اگر... (بخش 1)

چند وقتی میشه یه کتاب خریدم در مورد تقویت هوش کودکان، امشب تصمیم گرفتم به طور هدفمند مطالعه اش کنم، خواستم خلاصه برداری کنم، کاری که معمولا برای درس خوندن عادت دارم انجامش بدم، اما همسرم پیشنهاد داد که نکات مهم کتابو تو وبم بذارم تا هم خودم برای همیشه داشته باشمشون هم بقیه بتونن در صورت نیاز ازش استفاده کنن، این شد که منم استقبال کردم، هر وقت رسیدم نکات مهمی که برای خودم جالبه رو بصورت تیتر وار براتون میذارم اینجا، فقط ممکنه خیلی موجز باشه که امیدوارم مشکل ساز نشه، اسم کتاب و نویسنده و رو هم مینویسم تا هرجا سوالی بود خودتون به اصل کتاب مراجعه کنین، امیدوارم مفید باشه.

اسم کتاب: همه کودکان باهوشند اگر...

نویسنده: دکتر میریام استاپرد

مترجمین: دکتر سهراب سوری و امیر صادقی بابلان

1-درعین صمیمی بودن با کودکمان، نرمش بیش از حد نداشته باشیم که برایش مضر خواهد بود.

2-به جای صرف دستور دادن به انجام کاری یا نهی از کاری، به طور عملی در آن زمینه با او مشارکت کنیم( مثلا همراه او به جمع کردن اسباب بازیهایش مشغول شویم).

3-برای اینکه یاد بگیرد کاری را انجام دهد ویا کار بدی را انجام ندهد بایدآن موضوع را بارها و بارها برایش تکرار کنیم.

4-به جای استفاده ازجملات امری منفی از جملات مثبت استفاده کنیم (مثلا به جای گفتن گربه را اذیت نکن بگوییم بیا گربه را نوازش کنیم یا چه گربه نازی! ).

5-تا قبل از زمان مدرسه رفتن کودکان باید در کنار دستورات کلامی از حرکات نمایشی و فیزیکی هم بهره بگیریم ( مثلا برای آموزش آرام بستن در همراهش به کنار در برویم و با آرام بستن در به او آموزش دهیم).

6-برای ایجاد حس شخصیت در کودک هنگام صحبت کردن با او و یا شنیدن صحبت او تماس چشمی مستقیم داشته باشیم.

7-سعی کنیم جز در این سه موقعیت به او نه نگوییم :

آ)کاری که می خواهد انجام دهد خطرناک است (دست زدن به ظرف داغ غذا)

ب)کاری که می خواهد انجام دهدبرای دیگران مضر است ( ایجاد سرو صدا که منجر به بیدار شدن نوزاد خوابیده میشود)

پ)کاری که می خواهد انجام دهد موجب خسارت می شود( کشیدن مداد رنگی روی دیوار خانه)

8-در خانه مقررات وضع کنیم و علت هر قانون را برایش توضیح دهیم( نباید دوستش را بزند چون دردش میگیرد).

9-کودکان را به رعایت نظم عادت دهیم، پس از مدتی از داشتن انضباط و مطیع قانون بودن لذت خواهند برد.

10-سعی کنیم موقع غذا خوردن همه اعضای خانواده  دور هم جمع شوند و در مورد موضوعات بزرگترها صحبت نکنیم که کودکان اوقات زیباتری را داشته باشند.

11-برای غذا خوردن مانند هرکار دیگری پایان رسمی قرار دهیم به نحوی که کودک بیاموزد برای بلند شدن از پشت میز غذا باید از بزرگترها اجازه بگیرد.

12-به کودک اجازه دهیم بتواند به راحتی در مورد هر موضوعی در خانه صحبت کند یا سوال بپرسد تا رابطه صمیمانه بین افراد پدید آید واعتماد سازی صورت گیرد.

13-در گوشزد کردن اشتباهات کودکمان عجله نکنیم تا مهارتهای خود-کنترلی و خود-اصلاحی آنها شکوفا شود و اعتماد به نفسشان بالا رود.

14-اگر کودکمان کار ناپسندی را پیشنهاد میکند کافیست او را متوقف ساخته و از او بخواهیم فکر کند که اگر آن کار را انجام دهد چه میشود، در اینصورت یاد میگیرد هنگامیکه ما و یا دیگری کمکش نمیکنیم عواقب کارش را خودش درنظر بگیرد، این توانایی مهار هوسهای ناگهانی، نشانه رشد و بلوغ عاطفی اوست.

برگرفته از ابتدای کتاب تا صفحه 19 آن