شکایت مادرانه

نمیدونم دقیقا  چند نفر از تازه مادرهای عزیز اینجا و من و پسرمو میشناسن، قبل از هر چیز میخوام از

همه شما مادرهای مهربون خواهش کنم که اگه اینجا رو میخونین دیگه خاموش نباشین و با گذاشتن

نظرات زیبا و موثرتون کمک کنین تا بشه از این وب بازی ها استفاده بیشتری کنیم.

نی نی تا  امروزکه 51 روزش شده تقریبا 8-7 باری پاش به دکتر باز شده، سر  همون قضیه دل درد

معروف یا به قولی کولیک و گریه های دم غروبش  و تیکه تیکه شدن جیگر من و باباش( البته نمیدونم آیا

جگرباباها هم به اندازه مامان ها نازکه  وقابل تکه تکه شدن یا نه)

هر بار که نی نی رو به مطب یک دکتر  میبردیم بلکه این بار یک داروی بهتر بهش بدن و از این همه درد

نجاتش بدن دست خالی تر از قبل به خونه بر میگشتیم و فقط میشنیدیم که باید تحمل کرد. این دکتر

آخریه که فوق فوق تخصص اطفال بود دیگه خیالمون  رو راحت کرد و گفت نباید به گریه نی نی حساس

باشین، باید تحمل کنین و جالبتر اینکه گفت نی نی از گریه  کیف میکنه شما چرا انقدر غصه میخورین، حالا

ما همش داریم فکر میکنیم چطور ممکنه که بچه ی یک انسان که مطمینا اونم انسانه و عقل داره، از گریه

های شدیدی که بعضی وقتا تا نزدیکی ریسه رفتن هم پیش میره کیف کنه شما اگه جوابی پیدا کردین ما

رو در جریان بذارین بلکه  مغزمون بیشتر از این  جوش نیاره این روزا داریم بیشتر از هر چیز به این فکر

میکنیم که چرا این بشر دو پا  عقلشو  فقط در زمینه هایی که بیشتر سود آوری داشته باشه به کار

میگیره و برای این مشکل جدی و آزار دهنده نی نی های ناز هیچ کاری انجام نداده، اگه احیانا دانشمند،

پروفسور و یا محققی داره این متنو میخونه محض رضای خدا یه فکری هم برای این قشر مظلوم و بی دفاع

جامعه بکنه