خداحافظ 92، سلام بر 93
سلام امروز آخرین روز ِ سال ِ نود و دوئه، سالی که با تمام بالا و پایینهاش برامون سال بدی نبود، سالی که از یک نظر برامون خیلی منحصر به فرد و خاص بود، 91 از این جهت که سال ِ به دنیا اومدن ِپسری بود برامون خاطره سازی کرد و 92 چون اولین سالی بود که از روز نخست تا واپسینش یک زندگی ِ سه نفره داشتیم برامون ویژست، درضمن یادم نمیره که 92 -با از راست به چپ رفتنش- منو 29 ساله کرد. و 93 ... ان شاءالله با نوید ظهور آقامون در تاریخ موندگار بشه، که چه سعادتی برای ِ یک عدد بیشتر از این؟! و چه استعدادی برایش بالاتر از این که مجموع دو ضلعش کنایه ایست بر 12 رکن ِ عالم ی هستی... گرچه تا نخواهیم، تا همواره ...